Hop on Hop off in Brisbane

Vanmorgen voor ons doen weer redelijk op tijd uit de veren, maar het lijkt wel alsof we langslapers zijn als we naar de rest van de campinggasten kijken. Na een vlug ontbijtje, de was nog even snel opgehangen en toen richting de bushalte. Spannend of het de goede zou zijn want er gingen verschillende meningen over welke we nu moesten nemen. En warempel om 8.50u kwam ze aanrijden en dus bleek Roel zijn "studie" te kloppen (we hadden eigenlijk ook niet anders verwacht van onze eigen "Witse").
Op naar Brisbane centrum....

Om 9.45u kwamen we daar aan en stond de Hop on Hop off bus al te wachten. Goede timming!. We zijn aan onze stadstour begonnen in Queensstreet en wat ons al meteen opviel was dat het ontzettend rustig was voor zo'n grote stad. Dit werd door de buschauffeur bevestigd en is normaal voor een zaterdag en zondag in Brisbane.

In tegenstelling tot anders hebben we deze keer niet eerst de hele tour gedaan, maar zijn we na een paar haltes uitgestapt bij Mt Coot-tha. Dit is een uitkijkpunt, een stukje buiten het centrum, van waaruit je een prachtig vergezicht hebt over het centrum en de wijde omgeving. Altijd mooi. Even een bakkie gedaan en toen weer verder.

We wilden naar de Botanishe tuin, maar op weg daar naartoe kwamen we langs iets wat op ons indruk heeft gemaakt. Het was de "Toowong Cemetary" oftewel het kerkhof van Brisbane. Nu is een kerkhof op zicht niet zo bijzonder, ofschoon de kerkhoven hier niet te vergelijken zijn met die bij ons. Hier zijn ze heel toegankelijk en zichtbaar en ook de graven zijn totaal anders. Nee wat dit kerkhof zo bijzonder maakte was de grootte. Het was een immens kerkhof. Waar je kijken kon zag je kerkhof en we reden erom heen en je bleef kerkhof zien. Het was een compleet "dorp". En wat het laatste betreft hadden we dat niet verkeerd ingeschat want bij navraag bleek dit kerkhof 42ha groot te zijn!.

Onze weg vervolgend vertelde de buschauffeur dat het de laatste 100 dagen hier niet meer geregend had. Dit kon je goed zien aan de bomen en planten langs de weg. Deze waren helemaal verdort en de bomen begonnen zelfs hun schors te verliezen. Een apart gezicht.

Aangekomen bij de Botanische tuin hebben we eerst een orchideeën tentoonstellingen bezocht. Mooi en leuk om te zien. Vooral ook omdat de fokkers erg enthousiast waren en de planten die in de prijzen waren gevallen gedecoreerd waren met een mooie schelp.

Tja....... en dan de Botanische tuin. Dit blijft altijd mooi, maar eerlijk is eerlijk, aan deze tuin was enorm veel zorg besteed. Het was dan ook niet voor niets de grootste (52ha) en mooiste van Australië. Uit alle landen van de wereld waren er bloemen, planten en bomen. Alleen de tulpen uit Holland ontbraken.
De bijzonderste plant was misschien wel de WIFI-hotspot. Geloof het of niet maar midden op een prachtige boom was er een sticker van WIFI hotspot geplakt. In eerste instantie dachten we dat het een grapje was, maar bij controle bleek dat het echt waar was. Het moet niet gekker worden!.

Na ons bezoek aan de Botanische tuin hebben we weer een stukje de bus gepakt om vervolgens bij het Regatta Hotel uit te stappen. Dit omdat we van hieruit de "CityCat" wilden nemen. De CityCat is een veerpont/boot die je van de ene kant van de Brisbane River naar de andere kant brengt of die je van Toowong (wijk van Brisbane) via de William Jolly Bridge, The Victoria Bridge en The Story Bridge naar Fortitude Valley (wijk van Brisbane) brengt. Echter al snel kwamen we erachter dat de CityCat geen gewone veerboot was zoals wij die gewend zijn in Stokkem. Nee, deCityCat bleek een "racemonster" dat met ontzettend hoge snelheid over de Brisbane River raasde. Geweldig om mee te maken, vooral omdat je dit niet verwacht van een veerpont en zeker niet zoals wij die gewend zijn. En Ylva, ja die vond dit natuurlijk geweldig en stond alleen maar te grijnzen van plezier.

Na ons tochtje met de CityCat hebben we nog een wandelingetje door het centrum gemaakt. In eerste instantie viel ons hierbij op, hetgeen ons s' morgens ook al was opgevallen, dat het hier zo ontzettend rustig was. Iets wat we eigenlijk toch wel raar vonden voor zo'n grote stad. Totdat we op eens in een straat terecht kwamen, helemaal afgesloten van verkeer en overige, waar het krioelde van de mensen. Hier was dus het stadscentrum en hier was dus iedereen.

We waren nu in het centrum en dus even kijken of we hier ergens WIFI konden vinden omdat we nog even wilden skypen met het thuisfront. Gek genoeg hadden we dit heel snel gevonden en deze keer niet bij de MC Donalds. Nee, wat bleek je had gewoon in de hele stad WIFI en dus konden we gewoon midden op straat gaan internetten en skypen. Het moet weeral niet gekker worden. Maar natuurlijk hebben we dit uitgeprobeerd en het was nog waar ook. En dus hebben we midden op het "King George Square" staan skypen moet Bomma en Bompa en Opi en Omi. Deze laatste hebben we wel uit bed gebeld, maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden een betere verbinding dan waar ook en Ylva heeft hun het plein en alles wat daar gebeurden. Het is toch gewoon geweldig dat dat kan.

Na deze bijzondere ervaring richting bushalte gelopen om weer terug naar de camping te gaan. En wat er toen gebeurde......
Het had al 100 dagen niet meer geregend in Brisbane en net nu begon het te regenen. Niet zo'n stortbui als in Kuala Lumpur maar een stevige regenbui welke (zo bleek later) een paar uur zou aanhouden. Nu was het opzicht niet zo erg dat het ging regenen, was het niet dat ik vanmorgen de was had buiten gehangen. En de kans dat deze door het goede weer van vandaag droog was, was 100%. Al mijn hoop was dus gevestigd op de overbuurvrouw op de camping die allen maar de hele dag in haar tent ligt en s'avonds opgedirkt op stap gaat. Zij had vanmorgen gezien dat ik de was had opgehangen en ik hoopte dat zij zo goed was geweest om te denken "laat ik ze er maar afhalen voordat ze weer helemaal nat is". Maar bij aankomst op de camping bleek mijn hoop tevergeefs. Had eigenlijk ook beter moeten weten want het is een echte "sloerie" (vergeef me voor het woord) die nog te moe is om uit haar ogen te kijken. Mijn was dus weer helemaal nat. En niet een beetje nat, nee zeik en zeik nat. Flink balen en dus maar alles ( tegen mijn principes in) in de droger gegooid. Deze heb ik twee keer moeten laten draaien om alles droog te krijgen, dan weten jullie hoe nat ze was.

Maar inmiddels ligt weer alles droog en gestreken in de kast en gaan wij ook gestrekt het bed in.

Welterusten en tot morgen.

Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...