Onze start op het Noordereiland / kerstboom

We hebben vannacht alle drie als "een os" geslapen en zijn pas om 8.30u wakker geschrokken. Wat kan dat een mens toch goed doen, zo' n lekkere lange tuk.
Nadat we op ons gemak zijn opgestaan en hadden aangekleed, zijn we gaan ontbijten; we hadden gisteren croissantjes gekocht en die smaakten ons goed vanmorgen. Daarna hebben we afgewassen en opgeruimd, nog een praatje gemaakt met een ouder Nederlands koppel die vandaag naar het Zuidereiland vertrokken en waarvan de mevrouw zo van Ylva genoot omdat ze haar eigen kleinkind miste en rond 10.30u uitgecheckt en op weg gegaan.

Vandaag zou een reisdag worden omdat in het zuiden van het Noordereiland niet veel te beleven valt. Via de HW1 zijn we in noordelijke richting naar "Levin"gereden. Hier zijn we gestopt om een bakkie te doen. Er lagen diverse leuke tentjes en dus hebben we er eentje uitgekozen. Een goede keuze want ze hadden er een hoop lekkere dingen voor weinig geld (en dat vinden wij Hollanders altijd prettig). Ander opmerkelijk feit was, dat we deze eerste honderd kilometer meer "echte" dorpjes waren tegen gekomen dan op het hele Zuidereiland bijelkaar; misschien niet zo heel raar als hier (noordereiland) tweederde van de totale Nieuw Zeelandse bevolking woont.

Nadat we ons ons bakkie met daarbij iets lekkers goed hadden laten smaken, zijn we weer via de HW1 verder gereden. Onderweg kwamen we door het plaatsje "Foxtor" en wat stond daar tot onze verbazing: een echte Hollandse windmolen!. Natuurlijk zijn we even gestopt om daar naar te gaan kijken. Eenmaal in de molen werd onze verbazing nog groter; ze hadden er een heel winkeltje met alleen maar Nederlandse producten van levensmiddelen tot non-food, je kon het zo gek niet bedenken of het stond er. De molen werd gerund door een groep Nieuw Zeelandse vrijwilligers, alleen de managers waren van Nederlandse komaf maar wonen al meer dan 50 jaar in Nieuw Zeeland. Hoe de molen daar gekomen is? De Nederlander John Langen die na de oorlog naar NZ is geïmmigreerd had in zijn tuin diverse schaalmodellen van molens staan. De NZ vonden dat zo leuk dat ze hem gevraagd hebben of het geen idee was om zo'n molen in werkelijkheid id te bouwen. Dit zag John wel zitten en samen met Dirk van Till (ook een Nederlander in NZ) is hij het idee gaan ontwikkelen en uitbouwen en is er in 2000 met de bouw gestart. De molen is helemaal gebouwd door vrijwilligers en in 2003 open gesteld voor publiek. John Langen zelf heeft het resultaat helaas nooit kunnen zien, hij is heel ernstig ziek en ligt in een verpleeghuis. Maar zijn "kindje" wordt met veel plezier en toewijding door de vrijwilligers uitgebaat. Super om even "thuis" te zijn en wat een geweldig idee.

Na ons bezoek aan "The Dutch windmill" zijn we weer verder gereden via de HW1 met als eindbestemming "Ohakune". Hier zijn we rond 16.00u aangekomen. We hebben toen eerst een bezoek gebracht aan het toeristenbureau omdat we wat meer informatie wilden over het "Tongariro National Park" waarin de vulkaan "Ruapehu" ligt. We willen nl. een bezoek gaan brengen aan dit park en deze vulkaan. Veel wijzer zijn we niet geworden want de dame die er zat was niet heel erg spraakzaam en we hadden ook niet de indruk dat ze er heel veel van wist. We hebben dus maar wat folders meegenomen en gaan het ons nu zelf uitzoeken.

Vervolgens zijn we doorgereden naar de camping waar we rond 16.15u waren. Hier hebben we de camper geïnstalleerd, is Ylva fijn gaan spelen in het speeltuintje en zijn wij aan de slag gegaan met de folders . Het gebied waar we nu zitten is een rijk vulkanisch gebied met nog veel werkende geisers en hot pools; er is dus veel moois om te zien en dus wordt het plannen. Nadat we alles zover hadden uitgezocht, zijn we ook gaan kijken naar het weer voor de komende dagen. Wat blijkt nu: de komende dagen wordt het heel slecht weer in dit gebied en daar hebben we dus niet zo' n trek in.

Goede raad is duur maar wat gaan we nu doen? We hebben vervolgens opnieuw de kaart en de weersvoorspellingen erbij gepakt en besloten om onze planning om te gooien. We gaan morgen er opnieuw een reisdag van maken en trekken dan eerst naar het noord-oosten van het eiland naar "Whakatane" omdat hier op "White Island" de nog enige werkende/actieve vulkaan van Nieuw Zeeland ligt. Daarna komen we terug naar het gebied waar we nu zitten (want volgens de voorspellingen wordt het hier tegen het einde van de week en het weekend mooi weer) en gaan we dan hier alles wat we willen zien bekijken.
Nu maar hopen dat we de goede beslissing hebben genomen.

Na al dit gepuzzel ben ik gaan koken, hebben we gegeten en afgewassen en hebben we met tante Yvonne geskypt. Tante is nl. jarig vandaag en natuurlijk wilden we de eerste zijn om haar te feliciteren (niet zo moeilijk met 12u tijdsverschil, we wisten het al de hele dag en haar dag moest nog beginnen). We hebben haar uit bed geskypt en overvallen met een mooie serenade. Je kunt slechter wakker worden!.

En toen.....toen was het moment daar; Ylva en ik zouden vandaag de kerstboom opzetten. Thuis zet ik altijd een paar dagen na mijn verjaardag de kerstbomen op en dus nu ook. We hadden ons al eerder een boompje, lampjes en ballen gekocht en Ylva had al een paar keer gevraagd wanneer we hem gingen opzetten en nu nu was het moment eindelijk daar. Het was meer werk dan verwacht (vooral de lampjes) maar het resultaat mag er wezen. Roel vond het natuurlijk allemaal maar flauwekul en is een eindje gaan lopen, maar wij hebben er samen veel plezier aan gehad en nu is het heel gezellig in ons camperke. "Gezellig hè mamma met die lampjes, hebben we toch maar mooi gedaan". En Roel....die heeft toegegeven dat het toch wel gezellig is zo.
De planning is rond, de kerstboom staat op en dus kunnen we gaan slapen.

Welterusten en lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...