Opweg naar Down Under

Na een vlucht van 7- half uur zijn we dan eindelijk aan gekomen in het land waar het allemaal om begon ........Australië. We hebben een zeer goede vlucht gehad ( helaas weinig kunnen slapen, al had dat wel gemoeten, omdat het eigenlijk nacht was). Nauwelijks turbulentie en een perfecte landing (blijft spannend). Ylva heeft gelukkig behoorlijk wat uurtjes geslapen en had het geluk dat ze vergeten waren haar als "child" te registreren, waardoor ze is geüpgraded naar "Businessclass". Dus in de ruimste betekenis van het woord heeft ze van deze faciliteiten gebruik mogen maken.

Om 8.30 (p.t.) zijn we geland in Sydney. Onze koffers opgehaald en geïnformeerd waar we moesten zijn voor onze binnenlandse vlucht naar Ciarns. Dit bleek in de "Domestic Airport" te zijn. Hier moesten we met de bus naartoe. Toen merkten we voor het eerst " Welkom in Australië" (niet dus). Daar waar bij ons en in veel landen dit vervoer gratis is, je kunt er immers anders niet komen, mochten we hier meteen AUS$ 16,50 afrekenen ( gelukkig hadden we al van Leon en Jet wat drinkgeld gekregen, want anders hadden we niet eens kunnen vertrekken. Dank jullie wel L&J, jullie blijven onze reddende Engels). Voor een "verplicht" ritje van 5 min. vind ik dat best veel geld.

Gedurende de dag komen we erachter dat werkelijk alles hier geld ( moet) kost. Trolley voor de koffers AUS $4.00, pinnen AUS $ 2,50 excl bankkosten etc. etc.

Op de "D.A." aangekomen ondekte Roel ( hij is en blijft rehercheur en ziet met 1 oog alles) dat onze vlucht van 11.10u gewoon ging vertrekken. Dus al het gedoe van vrijdag was helemaal niet nodig geweest. Wij ons gemeld bij de balie van Jet Star en de situatie uitgelegd. De mevrouw vond het allemaal heel vreemd, maar was zeer behulpzaam en begreep dat we geen 5 uur met een kleine meid op het vliegveld wilden wachten. Zij heeft onze vlucht omgeboekt en dus konden we meteen inchecken en doorvliegen. Wat dit laatste betreft moest het allemaal heel snel gaan, want we hadden maar 20 min. Het gaat hier aan de lopende band.

Zo zaten we dan om 11.20u (l.t.) in het vliegtuig richting Cairns. Dit was echt een binnenlandse vlucht vliegtuig en dus nauwelijks ruimte om te zitten. Roel zat bijna met zijn benen in zijn nek. Maar we hadden 5 uur "vliegveld hangen" uitgespaard en dat was ook heel belangrijk.

Om 13.25 u (l.t.) (tussen Sydney en Cairns zit ook nog een uur tijdsverschil) zijn we na 2- half uur in Cairns geland. Onze koffers opgehaald en het hotel gebeld om te vragen of ze ons kwamen halen. Na een klein half uurtje was het busje er en konden we richting ons hotel.

In het hotel aangekomen en onze kamer een beetje geïnstalleerd te hebben met ons vertrouwde vervoermiddel ( de benenwagen) op pad om het plaatsje Cairns een beetje te ontdekken. We bleken niet ver van het centrum te zitten. Dit bleek (godzijdank) een totaal ander centrum dan we "gewend" waren in Kuala Lumpur.
Hier wat kleine boodschapjes gedaan, want we waren er inmiddels nog meer achter dat levensstandaard in Australië hoog ligt, en een hapje gegeten.
Daarna gezocht naar een "Wifi-hotspot" (want we willen jullie natuurlijk wel op de hoogte houden) en gevonden en weer terug naar het hotel.

Ylva voelt zich hier ook weer helemaal thuis. Ze heeft al staan optreden op straat (bij gebrek aan een speelhoek, terwijl we moesten wachten op ons eten) en op weg terug naar het hotel heeft ze juffr Chantal en het klasje nagespeeld (alle kindjes in de rij en met de handjes op de rug lopen). Ze is helemaal in haar sas en super relaxed en er is niks van te merken dat ze de afgelopen nacht en dag te weinig slaap heeft gehad.

En nu gaan we slapen (21.30 l.t.). We zijn kapot. Het was een lange en vermoeiende nacht en dag. Maar het allerbelangrijkste is dat we veilig en wel in Downunder zijn aangekomen.

Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx....