Geknuffeld met de koala's en kangaroes
Blijf op de hoogte en volg Fam
20 Oktober 2012 | Australië, Airlie Beach
Vannacht wederom goed geslapen. Eerlijk is eerlijk maar het camperbed slaapt beter dan verwacht. Na het ontbijt alles weer opgeruimd en ingepakt en op weg naar het park: Het Billabong Sanctuary. We hoefden deze keer niet ver te rijden want de ingang van het park lag recht tegenover onze camping; een meevaller dus.
Een Billabong is de natuurlijke werking van een rivier op het landschap met de daarbij horende flora en fauna.
Het Billabong Sanctuary dankt zijn naam aan een familie die 35 jaar geleden in dit gebied is neergestreken en gedurende 5 jaar in tenten heeft gewoond om het park vervolgens, geheel handmatig, op te bouwen omdat de plek waar het park ligt een grote droge vlakte was.
Momenteel leeft er een prachtige flora en fauna, waaronder kangaroes, koalaberen, krokodillen, dingo's, lombat, reptielen en een diversiteit aan vogelsoorten.
Het mooie in dit park is dat alle dieren benaderbaar en (voor die bij wie het verantwoord was natuurlijk) aaibaar waren. Ylva heeft dan ook uren geknuffeld met de kangaroes en hun kleintjes, de koalabeertjes en heeft de eenden en dingo's gevoerd. De krokodillen werden ook gevoerd maar uiteraard niet door ons. Dit konden we wel bijwonen en daar hebben zowel wij als Ylva onze ogen uitgekeken. Wat een kolossen als die beesten uit het water komen en hoe ze dan hun "prooi" (in dit geval een kip zonder kop) verschalken. Fenomenabel om te zien.
Na al het geknuffel en " geweld" terug naar de camper om onze reis voort te zetten. We lagen qua tijd een beetje achter op schema omdat we het park zo mooi vonden dat we er optimaal van hebben genoten.
De planning was om te rijden naar Airlie Beach maar of we dat gingen halen? Al snel zagen we n.l. dat het tot het plaatsje Bowen 150 km was en dat lag halverwege (op de kaart). Maar eens kijken hoe laat we in Bowen zouden aankomen.
Onderweg zijn we wederom door een prachtig landschap gereden. Van regenwoud gingen we naar dorre uitgestrekte vlakten en van bananenplantages naar mango boomgaarden. Heel in de verte hebben we zelfs een bosbrand gezien. Onderweg zijn we overigens al meerdere stukken met afgebrand gebied tegen gekomen. Kan ook bijna niet anders want het is hier overal zo droog. Van de 10 "creeks" waar we overrijden, staan er 9 droog.
Rond 17.00u waren we in Bowen. Omdat we Airlie Beach toch graag wilden halen, omdat we hier enkele dagen wilden blijven en omdat ze daar een prachtige camping met veel activiteiten voor Ylva hebben. We besloten er voor te gaan. Eerst nog even snel wat eten gemaakt in de camper (dat is dan weer het voordeel als je je huis bij je hebt) en daarna door.
Gelukkig zagen we al snel een bord met daarop nog 90 km naar Proserpine en dat ligt terzijde van Airlie Beach. Het was dus nog mogelijk. We hebben flink, maar verantwoord doorgereden en Ylva heeft zich ondertussen vermaakt met Dora en "The Voice" naspelen met liedjes van K3. Om 18.05u reden we het terrein van de camping op en hadden we geluk dat er nog een camper voor ons was want anders was de receptie al dicht geweest (ze gaan hier echt stipt om 18.00u dicht). Plek was er ook nog, dat scheelt als je buiten het seizoen bent en dus was onze missie voor vandaag geslaagd.
Onze camper op de plek gezet, alles geïnstalleerd en toen even naar de Mc Donalds (hebben deze keer geluk dat er eentje naast de camping ligt). Even kijken wie er allemaal online waren om even te skypen. Allereerst wilde Ylva natuurlijk met haar vriendje Siebe skypen en dat is gelukkig ook gelukt. Grappig om te zien dat ze het vaak over hem heeft en ook aangeeft dat ze hem mist en dan zien ze elkaar en dan weten ze niet wat te zeggen en zitten ze maar wat te lachen en gekke bekken te trekken. Heerlijk twee verliefde puber kleuters :).
Toen ook nog even naar nonkel en tante geskyped en uiteindelijk ook nog Bomma en Bompa aan de lijn gekregen. Opi en omi waren helaas niet thuis ("die zullen wel op jats zijn").
Inmiddels was het al 20.30u en dus royaal bedtijd voor onze kleine meid. Nog even snel douchen en het holletje in. En wij, wij maken het ook niet laat want het was wederom een mooie maar ook (door de lange afstand) vermoeiende dag.
Inmiddels hebben we wel al gemerkt dat iedereen hier ontzettend vroeg naar bed gaat (op de campings althans). Tussen 20.00u en 21.00u ligt iedereen erin. Maar men is ook vroeg weer op. Zo tegen 6.00u begint hier iedereen aan de dag en tegen 7.00u is er al een bedrijvigheid van je welste. Australië zou dus het ideale voor Bomma zijn!.
Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx.....
Een Billabong is de natuurlijke werking van een rivier op het landschap met de daarbij horende flora en fauna.
Het Billabong Sanctuary dankt zijn naam aan een familie die 35 jaar geleden in dit gebied is neergestreken en gedurende 5 jaar in tenten heeft gewoond om het park vervolgens, geheel handmatig, op te bouwen omdat de plek waar het park ligt een grote droge vlakte was.
Momenteel leeft er een prachtige flora en fauna, waaronder kangaroes, koalaberen, krokodillen, dingo's, lombat, reptielen en een diversiteit aan vogelsoorten.
Het mooie in dit park is dat alle dieren benaderbaar en (voor die bij wie het verantwoord was natuurlijk) aaibaar waren. Ylva heeft dan ook uren geknuffeld met de kangaroes en hun kleintjes, de koalabeertjes en heeft de eenden en dingo's gevoerd. De krokodillen werden ook gevoerd maar uiteraard niet door ons. Dit konden we wel bijwonen en daar hebben zowel wij als Ylva onze ogen uitgekeken. Wat een kolossen als die beesten uit het water komen en hoe ze dan hun "prooi" (in dit geval een kip zonder kop) verschalken. Fenomenabel om te zien.
Na al het geknuffel en " geweld" terug naar de camper om onze reis voort te zetten. We lagen qua tijd een beetje achter op schema omdat we het park zo mooi vonden dat we er optimaal van hebben genoten.
De planning was om te rijden naar Airlie Beach maar of we dat gingen halen? Al snel zagen we n.l. dat het tot het plaatsje Bowen 150 km was en dat lag halverwege (op de kaart). Maar eens kijken hoe laat we in Bowen zouden aankomen.
Onderweg zijn we wederom door een prachtig landschap gereden. Van regenwoud gingen we naar dorre uitgestrekte vlakten en van bananenplantages naar mango boomgaarden. Heel in de verte hebben we zelfs een bosbrand gezien. Onderweg zijn we overigens al meerdere stukken met afgebrand gebied tegen gekomen. Kan ook bijna niet anders want het is hier overal zo droog. Van de 10 "creeks" waar we overrijden, staan er 9 droog.
Rond 17.00u waren we in Bowen. Omdat we Airlie Beach toch graag wilden halen, omdat we hier enkele dagen wilden blijven en omdat ze daar een prachtige camping met veel activiteiten voor Ylva hebben. We besloten er voor te gaan. Eerst nog even snel wat eten gemaakt in de camper (dat is dan weer het voordeel als je je huis bij je hebt) en daarna door.
Gelukkig zagen we al snel een bord met daarop nog 90 km naar Proserpine en dat ligt terzijde van Airlie Beach. Het was dus nog mogelijk. We hebben flink, maar verantwoord doorgereden en Ylva heeft zich ondertussen vermaakt met Dora en "The Voice" naspelen met liedjes van K3. Om 18.05u reden we het terrein van de camping op en hadden we geluk dat er nog een camper voor ons was want anders was de receptie al dicht geweest (ze gaan hier echt stipt om 18.00u dicht). Plek was er ook nog, dat scheelt als je buiten het seizoen bent en dus was onze missie voor vandaag geslaagd.
Onze camper op de plek gezet, alles geïnstalleerd en toen even naar de Mc Donalds (hebben deze keer geluk dat er eentje naast de camping ligt). Even kijken wie er allemaal online waren om even te skypen. Allereerst wilde Ylva natuurlijk met haar vriendje Siebe skypen en dat is gelukkig ook gelukt. Grappig om te zien dat ze het vaak over hem heeft en ook aangeeft dat ze hem mist en dan zien ze elkaar en dan weten ze niet wat te zeggen en zitten ze maar wat te lachen en gekke bekken te trekken. Heerlijk twee verliefde puber kleuters :).
Toen ook nog even naar nonkel en tante geskyped en uiteindelijk ook nog Bomma en Bompa aan de lijn gekregen. Opi en omi waren helaas niet thuis ("die zullen wel op jats zijn").
Inmiddels was het al 20.30u en dus royaal bedtijd voor onze kleine meid. Nog even snel douchen en het holletje in. En wij, wij maken het ook niet laat want het was wederom een mooie maar ook (door de lange afstand) vermoeiende dag.
Inmiddels hebben we wel al gemerkt dat iedereen hier ontzettend vroeg naar bed gaat (op de campings althans). Tussen 20.00u en 21.00u ligt iedereen erin. Maar men is ook vroeg weer op. Zo tegen 6.00u begint hier iedereen aan de dag en tegen 7.00u is er al een bedrijvigheid van je welste. Australië zou dus het ideale voor Bomma zijn!.
Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
