Van Innesfail naar Townsville

Vannacht voor het eerst sinds ons verblijf in Australië een regenbui gehad. En dan niet zo'n regenbui als we in Kuala Lumpur gewend waren, maar gewoon een normaal mals regenbuitje. Altijd goed voor de bomen, planten en het gazon zullen we maar zeggen.

Na het ontbijt alles weer netjes opgeruimd en op weg gegaan. Vandaag hebben we uitgekozen als "een reisdag" zoals we dat noemen. Dat is een dag waarop we wat kilometers willen afleggen om zo bij een volgende bestemming met bezienswaardigheden te komen en om natuurlijk verder te geraken.

Onderweg vele mooie dingen tegengekomen, want ook terwijl je rijdt kun je veel moois zien. Zo zijn we als eerste gestopt bij een bananenplantage. Erg mooi om te zien hoe die bananen groeien en verzorgd worden. Vanaf het moment dat dat een beetje beginnen te groeien worden de trossen omwikkeld met zakken zodat de tros verder kan groeien en rijpen. En we zouden geen "Hollanders" zijn als we ons er niet eentje voor elk hadden meegenomen. Ze zijn nu wel nog hartstikke groen, benieuwd hoe lang ze nog nodig hebben eer ze gerijpt zijn.

Daarna langs de weg gestopt bij een paal waaraan een gevangen en gekookte vis hing. Deze hing er voor de fietsers die er passeerden en zich daar wat vanaf konden halen om op die manier voldoende zout binnen te krijgen.
Tevens hier hele mooie foto' s gemaakt van een water met prachtige waterlelies. Altijd weer mooi om dit in de vrije natuur te zien.

Onze weg vervolgd op zoek naar een gele M. Gelukkig kom je die ook hier in zowat elke plaats tegen. Hier een lekker bakkie leut gedronken en even van het feit gebruik gemaakt dat je hier gratis kunt internetten en dus weer de verslagen van de afgelopen twee dagen op onze site gezet. Daarnaast nog even snel een paar persoonlijke mails beantwoord en vervolgens weer vlug verder.

Na weer een tijdje gereden te hebben, zijn we een bordje tegen gekomen met daarop "Jourama Falls". En omdat we watervallen nu eenmaal mooi vinden, besloten om er naartoe af te buigen. Via een landweg en een weg door het woud, met hier er daar een riviertje waar we doorheen moesten rijden, bereikten we het nationale park waar we de auto konden parkeren.
Van daaruit was het nog een kleine 3 km lopen naar de waterval. Dit waren geen gewone drie kilometer, maar een prachtige wandeling door het bos over deels aangelegde paden en deels over stenen en bruggen. En Ylva (die Nijntje had meegenomen want Nijntje wilde ook wel eens een waterval zien) vond het allemaal geweldig en stapte dapper mee. Tussendoor liet ze Nijntje paardrijden op een stokje en dan weer zelf en ze was niet stuk te krijgen. Eenmaal bij de waterval aangekomen een prachtig uitzicht op een in 8 fases verdeelde val. Echter ook hier was de stroming niet super hevig omdat er de laatste tijd te weinig regen is gevallen. Vervolgens weer over de paden, rotsen en bruggen terug naar beneden.
We kunnen terug kijken op een prachtige wandeling door een prachtig stuk natuur.

Een en ander had langer geduurd dan verwacht en dus nu op weg naar Townsville waar we onze nacht zullen doorbrengen. Eenmaal in Townsville aangekomen bleek dit zo'n grote chaotische stad, dat we de camping die we voor ogen hadden niet konden vinden. Dus moesten we onze plannen aanpassen. Dan maar eerst even boodschappen doen want er moet vanavond toch nog gegeten worden. Tonen we bij de supermarkt buiten kwamen bleek de avond al te zijn ingevallen en dus werd het donker op de weg.

Eenmaal weer terug onderweg bleek deze duisternis niet prettig om te rijden en dus hebben we besloten om zodra we een camping tegenkomen, deze maar te nemen. Maar als een geluk bij een ongeluk bleek er een camping te liggen tegenover het park dat we morgen willen gaan bezoeken. Echter een klein probleempje, de receptie was al gesloten. Dan maar aanbellen en gelukkig kwam de mevrouw des huizes nog opendoen. Ze zei ons dat het verstandig was dat we besloten hadden van de weg af te gaan omdat deze veel te gevaarlijk is om s'nachts te rijden. Dit i.v.m. overstekende kangaroes en je wilt het niet op je geweten hebben dat je zo'n beestje aanrijdt. Haar verhaal verklaarde voor ons wel waarom we al zoveel kadevers van kangaroes langs de weg hadden zien liggen.

We zijn met onze camper naar onze plaats gereden, voorop gegaan door een golfkarretje met daarin de mvr des huises en Ylva (zoiets vind ze natuurlijk prachtig). Hebben ons geïnstalleerd, een hapje gegeten, nog wat getut en nu gaan we slapen. Het was wederom een mooi dag met mooie indrukken.

Welterusten en lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...