Terug op weg naar de bewoonde wereld

Eindelijk sinds enkele dagen weer eens redelijk tot goed kunnen slapen. Enkel wakker geworden omdat ik het steen en steen koud had gekregen. Mijn God wat is het weer hier in Rockhampton bar en boos. Hebben we gelukkig onze truitjes met lange mouwen en sokken niet voor niets meegenomen!.

Na het ochtendritueel weer vroeg op weg. Ook vandaag moest er weer een behoorlijke afstand overbrugt worden om eindelijk terug te keren in de bewoonde wereld. Om precies te zijn 406 km.

Onderweg zijn we als eerst gestopt in Gladstone om een bakkie te doen en Ylva even te laten spelen. Daarna weer "on route" en als we weer zin hadden in een bakkie, dan zouden we wel stoppen. Wat we toen nog niet wisten was dat dit ruim 3uur verder zou zijn. Tot die tijd zijn we niks wat op een beschaafde mensenwereld leek tegen gekomen. Alleen maar asfalt, wegwerkzaamheden, groottranssport en immens grote dorre vlakten met hier en daar een kudde uitgemergelde koeien. Gelukkig deze keer nauwelijks tot geen kadavers.

Tja en dan...... dan ben je vanmorgen met een volle tank vertrokken en dan gaat toch opeens het lampje van tanken branden (want "zuipen" dat kan dat ding en al helemaal als je berg op en berg af moet en vol in de wind). En dan...dan is goede raad duur. Zeker als je weet dat het eerste wat wellicht enigszins op een dorpje lijkt, nog 20km rijden is. Met "dicht geknepen billen" hebben we Gin Gin bereikt. Ondertussen hebben we vrachtauto's die achter ons reden niet meer laten passeren ; stel we kwamen stil te vallen dan konden die ons op sleep nemen (wie niet sterk is, moet slim zijn!).

Gelukkig was er in Gin Gin een tankstation waar we konden tanken en een nette truckstop waar we een bakkie konden doen en waar ze zelfs een klein speeltuintje hadden waar Ylva even kon spelen.

Daarna onze weg vervolgd voor het laatste stuk van vandaag met als eindbestemming Hervey Bay. Hier zijn we rond 16.45u (l.t.)aangekomen, maar toen was het even zoeken naar de camping. De camping die we eerst hadden uitgekozen lag helemaal aan de andere kant van Hervey Bay en dus maar besloten om voor de andere Big 4 camping te kiezen. Dit bleek achteraf een heel goede keuze. We werden aan de receptie ontvangen door een Nederlandse (toevallig) dame en hebben een mooie plaats met een eigen toilet en douche hok erbij. Daarnaast is het ook nog een hele mooie camping vlak aan zee. Maar hoe of wat precies dat weten we morgen want dan is het licht en kunnen we alles beter zien.

Twee intensieve reisdagen zitten er nu op. Twee dagen waarin we een enorme afstand door een groot niemandsland hebben afgelegd. We wisten dat we dit moesten doen om vervolgens weer in een wereld te komen waarin van alles te beleven en te zien valt. Maar als je zo door dit niemandsland rijdt, dan zet je dat toch aan het denken. Dan besef je pas in wat voor een wereld wij eigenlijk (mogen) leven. Een wereld met een overvloed aan welvaart, luxe en voorzieningen in de aller, aller breedste zin des woords. En die ene sterveling die hier en daar in dit grote niemandsland woont, die is op zijn manier gelukkig en vrij. Misschien wel gelukkiger dan wij!.

En Ylva, die heeft het vandaag ook weer super goed gedaan. Ze heeft wel een keertje vaker dan gisteren gevraagd of het nog ver was en hoe lang het nog was, maar dat is niet zo heel raar. Een kind van 5 dat twee lange dagen achter elkaar in de auto moet zitten en dat zonder al te veel gezeur, geklaag en luxe speelgoed (want dat heeft ze bij zich, maar daar vraagt ze niet naar), dat mag dan op de tweede dag een keertje extra vragen. En het resultaat van haar na twee dagen: prachtige tekeningen, mooie verhalen en lieve liedjes.

En nu, nu gaan we slapen want morgen belooft ook weer een mooie en bijzondere dag te worden. We gaan dan iets heel speciaals doen waarvoor we al om 7.25 uur worden opgehaald. Wat dat is, dat horen jullie morgen........

Welterusten en lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...