Whale watching

Vanmorgen waren we vroeg uit de veren. Gewassen en aangekleed en toen richting ingang camping. Hier werden we om 7.25u opgehaald en richting de haven van Hervey Bay gebracht.

Aangekomen in de haven zijn we richting de pier gelopen waar we aan boord van de Whalesong mochten. " Whalesong" is de naam van de boot waarmee we vandaag op pad zouden gaan. Na de veiligheidsinstructies hebben we om 8.00u de haven verlaten en gekozen voor het ruime sop.

Gestart zijn we met een ontbijt en daarna hebben we, ondertussen op het dek genietend van de ochtendzon, uitleg gekregen over de dieren die we vandaag zouden gaan spotten, n.l. Walvissen!. De kapitein vertelde ons ook dat er een mogelijkheid was dat we ze niet zouden zien omdat het de tijd van jonge "kalfjes" (is baby walvis) was en dat ze de laatste dagen heel erg rustig waren. Spannend!

Na een 1 uur en 40minuten gevaren te hebben, kregen we er eentje in het vizier. En dus gingen we langzamer varen. Het werd muisstil op de boot en iedereen stond aandachtig en geconcentreerd te kijken waar hij/zij zich begaf. Alleen dit al was indrukwekkend. Ongeveer een veertig tal mensen muisstil op een boot met allemaal maar een doel: de walvis zien.

We werden beloond. Even later kwam ze eventjes met haar rug boven water. Het bleek een zij te zijn want ze had een kalfje bij zich wat zich ook eventjes liet zien. En toen........toen was het paparazzi-tijd. Aan alle kanten klikten de fototoestellen, want iedereen wil het lucky shot, maar dit bleek niet zo simpel omdat ze zich maar heel even met haar rug liet zien.
En toen was het weer wachten op het volgende moment en wanneer dat zou komen??? Met de wetenschap dat een moeder 40 minuten en een kalfje 20 minuten onderwater blijven kan, kon dat dus nog wel even gaan duren.

En dat duurde het ook en dus besloot de kapitein om een stukje verder te varen. Ook dit werd wederom beloond en kregen we weer een moeder met haar kalfje in het vizier (of dit dezelfde als de vorige was, dat weet niemand). Deze mamma met kind bleek ietsje pietsie actiever en presenteerde ons zelfs een salto! Waanzinnig om te zien, maar bijna niet vast te leggen op foto omdat het zo snel gaat (maar het is me gedeeltelijk gelukt, yes,yes,yes...). En zo hebben we met zijn allen een hele tijd, vol verwachting naar deze moeder met kalf staan staren en heeft zij en haar kindje ons geregeld getrakteerd op haar wonderschone rug, haar ontzettende lengte en zo af en toe een zwaai met haar staart. En ondertussen was het muisstil op de boot en stond iedereen gefascineerd naar dit natuurschoon te kijken. Het mooie van dit alles was n.l. dat we ze niet mochten lokken met voer of geluiden en dus helemaal afhankelijk waren van de gemoedstoestand van moeder en kind. Hadden zij zin om zich te laten zien, dan hadden we geluk. Hadden ze geen zin, dan was het gewoon pech voor ons.

Maar ons geduld is meerdere keren vandaag beloond en zo hebben we toch nog een/meerdere walvissen met kind gezien. Een compliment gaat hierbij ook uit naar de kapitein en zijn bemanning omdat zij zich alle tijd en moeite hebben genomen om met ons te "zoeken" en ons in alle rust en ontspanning hebben laten genieten van dit natuurschoon. Het was verre van "poppetje gezien, kastje dicht" en weer naar huis.

Rond 13.00u-13.15u zijn we weer omgedraaid en terug richting haven gevaren. Dit hebben we gedaan onder het genot van een lekkere lunch en mooie uitzichten. Zo zijn we langs Fraser Island gevaren. Dit eiland is uniek in de wereld omdat het het grootste zandeiland op aarde is, met hagelwit zand en is in 1992 op de werelderfgoedlijst geplaatst.

Rond 14.45u waren we weer veilig terug in de haven en zijn we vervolgens weer met de bus naar onze camping gebracht en konden we terug kijken op een meer dan schitterende ochtend en middag. Het was adembenemend mooi.
Afgelopen maandag, met het vliegtuig, hadden we al zoiets van " dit is het mooiste wat we ooit hebben meegemaakt", maar na vandaag weten we het niet meer zo zeker.

En Ylva, die heeft genoten van begin tot het einde. Eerst al op zo'n "grote" boot en daarna ook nog een walvis met een kleintje in het echt zien. Buitengewoon. Buitengewoon is ook de fantasie die een kind heeft na de eerste keer zien van zo'n walvis met haar kleintje. Op een gegeven moment had niemand iets gezien, maar zij vertelde aan iedereen die het maar horen wilde dat ze "the Whale met the little kid" onderwater gezien had en ook hoe de mamma de kleine aan het voeren was (en we hadden niet eens een boot met glasbodem!) want dat het kleintje 600 Ltr melk dronk, dat had indruk gemaakt.

Eenmaal terug op de camping nog wat boodschapjes gedaan, gegeten en proberen (met super hulp van Alexander)ons probleem met onze I-pad op te lossen. We kunnen momenteel n.l. geen mails meer binnen halen of versturen. Dit laatste echter tot op dit moment nog niet opgelost, maar onze hulplijn in Amstelveen is er mee bezig.

Als verassing voor Ylva werd er ook nog door haar klasje geskyped en dus heeft ze haar vriendjes weer even kunnen zien en hun kunnen vertellen over haar avontuur met de walvis. Het is iedere keer weer verbazingwekkend om te zien hoe onder de indruk ze is als ze haar klasje ziet. Op dat moment weet ze dan amper wat te zeggen en daarna is ze vol praat en " spijt" dat ze niet dit of dat heeft gezegd/ gevraagd. Vrouwen!.

We mogen terug kijken op wederom een adembenemend mooie dag met een ervaring die ons niemand meer afneemt en die onze reis nog meer maakt tot onze droomreis.

Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...