Van Australië naar Nieuw Zeeland

Vandaag is het dan zover, vandaag vliegen we van Australië naar Nieuw Zeeland. Spannend........

We zijn om 6.00u opgestaan en om 7.00u waren we met de hotelshuttle op weg naar het vliegveld. Dit was maar een klein stukje rijden en dus stonden we om 7.10u in de immens lange rij om in te checken.
De spanning begon toen wel een beetje te stijgen; niet voor het vliegen, maar voor het feit of onze koffers niet te zwaar waren. Roel was er nl. heilig van overtuigd dat ik teveel had meegenomen en we voor een uitdaging kwamen te staan. Cool en rustig als ik altijd ben (:x) zei ik " het komt wel goed schatje". Na een klein half uurtje was het weeg moment aangebroken en Roel had het zweet op het voorhoofd staan " nu gaan we het krijgen". ...., maar zoals ik al had gezegd "alles kwam goed schatje". We hadden geen overgewicht (onze koffers tenminste) en zaten ruim binnen de toegestane marge. Yes yes yes.....we kunnen nog wat kopen de komende weken (en Roel balen want die had wel eens willen meemaken hoe ik me hier had uitgepraat, maar mamma heeft alles onder controle).

Na ons weegmoment kwam de securitycheck; hier waren we ook erg benieuwd naar omdat we hierover niet zo'n positieve berichten hadden ontvangen. Ook hier stond weer een lange rij en dus was het wachten. Eindelijk aan de beurt konden Roel en Ylva zo doorlopen (bij Ylva letten ze niet eens op omdat ze altijd moeten lachen om haar koppie en wat ze bijzich heeft) en bij mij "pieppieppiep". Ja hoor, dat heb ik weer. Schoenen uit, riem uit, jas uit, ringen uit, het was dat ik nog net mijn kleren mocht aanlaten.

Na me weer "aangekleed" te hebben konden we door naar de douane. Alvorens we hier konden passeren moest er eerst weer een vragenlijstje worden ingevuld en een "Efteling" rij gepasseerd worden. Uiteindelijk was het 8.15u toen we hier passeerden.

En toen eindelijk richting de gate waar we ons om 8.30u moesten melden. Dit bleek nog een behoorlijk stuk lopen te zijn en dus hadden we niet veel tijd over toen we daar aankwamen. Ongelooflijk, ruim op tijd aanwezig op het vliegveld (en dat is voor mij al een hele prestatie) en uiteindelijk nog "hard moeten werken" om op tijd te zijn.
Gelukkig begonnen ze wat later met "boarden", waardoor we nog even de tijd hadden om op ons "gemakje" te zitten.
Om 8.45u werd het sein "boarden" gegeven en omdat we met een kind reizen mochten we als eerste aanschuiven en het vliegtuig in (dat is overigens op alle luchthavens goed geregeld).

Om klokslag 9.20u zijn we de lucht in gegaan. Daaaaaag Australië, daaaaaag kangoeroes, daaaaaag coala's, jullie zien we (voorlopig) helaas niet meer terug.
We vlogen met Air New Zealand en ik moet zeggen "perfect" geregeld. Mooie stoelen, genoeg ruimte voor zo'n klein vliegtuig, er was zelfs (zeer goed) eten voorzien en het aanbod radio en tv was meer dan voldoende. Kortom: een in alle opzichten goede vlucht.
En Ylva die heeft zich prima gedragen en vermaakt. Ze zat bij het raam en dan is het naar buiten kijken alleen al een feest. " Mamma kijk we vliegen door de wolken", " mamma kijk ik zie de engeltjes", " mamma kijk het sneeuwt". Tja en dan de Disney kids club op tv. Ze heeft misschien wel 10x naar hetzelfde filmpje over een varkentje gekeken, ze vond het geweldig en lag iedere keer weer in een deuk. We hebben dus geen kind aan haar gehad en toen we de landing gingen inzetten, vond ze jammer dat het alweer voorbij was.

Na een vlucht van 3 uur en 10 minuten zijn we om 14.30u ( de klok is ondertussen nog 2 uur vooruit gegaan) geland in Christchurch op Nieuw Zeelandse bodem. De douane controle en het ophalen van de koffers verliep snel en toen op zoek naar de shuttle bus van het camper verhuurbedrijf. Deze stond al klaar en dus waren we redelijk snel op weg. Bij het verhuurbedrijf aangekomen, bleken we niet (in tegenstelling tot in Cairns) de enige te zijn. Er stonden tientallen mensen en ontelbare auto's, busjes en campers. Gelukkig waren we redelijk snel aan de beurt en nadat we onze dvd bekeken hadden en de papieren ingevuld, konden we naar "ons nieuwe huis" voor de komende 5 weken.
In Australië hadden we natuurlijk het geluk gehad dat we ge-upgrade waren, maar hier hadden ze zoveel campers dat dat er deze keer er niet inzat en dus kregen we een 4 persoons.

Bij ons "nieuwe huis" aangekomen, moesten we toch wel even slikken (en dan druk ik me netjes uit). Niet alleen om het uiterlijk en omdat hij wat kleiner was, maar wel omdat we geen aparte ruimte hadden om te eten (en dat betekend dus iedere dag opnieuw het bed opruimen en opmaken) en dat terwijl er wel 4 persoons campers zijn die dat hebben. Vervolgens bleek dat er geen ruimtes aan de buitenkant waren waarin we wat spullen konden wegstoppen en de kastjes binnenin waren kleiner en sommige (onder de banken) zelfs niet te benutten. Het was dus op zijn zachts gezegd even afkicken.

Na de eerste "shock" te hebben verwerkt, hebben we alles ingeladen (we zouden wel zien waar we het zouden duwen) en zijn we als eerste op zoek gegaan naar een supermarkt. Na de aankoop van wat boodschappen en een hapje gegeten te hebben, zijn we op zoek gegaan naar de camping. Dit verliep redelijk vlot, omdat Roel goed kan kaartlezen en het rijden met dit "kleine gevaarte" voor mij (na de ervaring van Australië) een makkie is.
Er was nog plek op deze massa camping, want "mijn god" wat stonden hier een campers op ontzettend kleine plekken. Gelukkig was de plek die wij hebben aangewezen gekregen van redelijke grote.

Het uitpakken van onze koffers en het inpakken van de kastjes kon beginnen. Wat een drama!. De eettafel staat zo opgesteld dat zelfs Ylva er niet langs kan, dus over Roel en mij dan maar niet te spreken. Dan maar over de tafel heen, maar ook dat was niet te doen. Ik zal jullie dan ook maar het aantal keren dat ik "......domme" heb gezegd besparen, maar dit was echt niet te doen.
Ylva die had zich ondertussen alweer helemaal genesteld in haar holletje en kon alleen maar zeggen " mooi plekje, mooi camperke", nou daar waren wij het dus helemaal niet mee eens. Wat is dit behelpen, mijn god zeg!. We zijn er dan ook nu al achter dat wanneer je met een camper gaat, je er altijd eentje moet nemen die min. 2 personen groter is dan het aantal waarmee je bent (tip voor iedereen die een camper wil kopen/huren).

Uiteindelijk waren we om 23.45u klaar met alles in- en op te ruimen en hadden we een hele waslijst met dingen die we ons gingen aanschaffen/ regelen om ons verblijf in dit camperke de komende 5 weken aangenaam te maken. En Ylva die was zich " van de prins geen kwaad bewust"', die lag al uren in dromenland.

Dromenland gaan wij, nadat we ons bed hebben opgemaakt, ook opzoeken. Het was weer een lang en innoverend dagje. En morgen, morgen dan zien we wel weer verder......komt tijd komt raad!.

Welterusten en lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx..