Featherdale Wildlife

Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen en dus pas om 7.30u opgestaan. Bij het naar buiten kijken waren het geen kangaroes, geen koala's, geen gepensioneerde Aussies die "goodmorning" zeiden, maar Appie en Flappie. Zij zaten met z'n tweetjes op het gemakje in het gras voor onze camper ter ontbijten.

Na het aanschouwen van dit olijke gezelschap zelf ontbeten, spullen opgeruimd, uitgecheckt en betaald (want dat hadden we gisterenavond vanwege de late aankomst niet meer kunnen doen) en toen om 9.10u "on route".

Via de Highway 1 richting Sydney gereden. Nu zou je denken de "Highway" is een immense 4 baans ( enkele richting) weg met massa's verkeer met hoge snelheid.......bijna goed. Het is een driebaansweg weg waar 110km/uur gereden mag worden en waar het vrachtverkeer ook met deze snelheid overheen dendert, maar je mag er ook op fietsen!.
Echt waar..... fietsen. Hetgeen bij ons de vluchtstrook is, is hier het "fietspad" waar men gewoon met de fiets over naar het werk gaat. Levensgevaarlijk maar hier dood normaal. Ik heb dan ook menig keer mijn hart vastgehouden.

Rond 11.00u de voorsteden van Sydney bereikt waar we op zoek moesten naar de wijk Doonside. Hier lag n.l. het Featherdale Wildlife Park waar we vandaag een bezoek aan wilden brengen. Door knap stuurmanswerk van manlief en navigatie mijnerzijds zijn we hier om 11.25u aangekomen.

Voor Ylva was dit een verassing omdat ze niet wist waar we naartoe zouden gaan, maar bij het horen van een dierenpark was haar dag helemaal goed. De reden waarom we voor dit park hadden gekozen was dat je interactief met de beesten kunt zijn en dat is altijd leuk.
Bij binnenkomst werden we verwelkomt door "Willy" (door ons zo genoemd) de Wombat en een groepje wallibies. Deze laatste kwamen meteen op ons af.

Daarna een tour gedaan door het vogelpark en het is dan grappig om te zien dat we zelf al een hele hoop van deze vogels in de vrije natuur hebben gezien. Sterker nog dat we er al een aantal op de thee bij het ontbijt hebben gehad.
Maar er zaten er ook heel speciale bij waarvan de kans dat je ze in de vrije natuur ziet, iets kleiner is.
Ook was er eentje met een speciale manier van zitten. Zijn poten scharnierden niet naar achteren, maar naar voor. Een heel gek gezicht om te zien maar wel grappig.

Van de vogels zijn we naar de waterdieren gegaan. Natuurlijk was er "Krokkie" de krokodil (die mag in een wildpark niet ontbreken), een (in eerst instantie) drietal pinguïns die we "Kwik, Kwek en Flupke" hebben genoemd, maar al snel bleek het een hele groep te zijn en dus werd het het klasje van juffrouw Chantal en er waren pelikanen. Echter deze vielen in het niet bij de pelikanen die we gisteren aan de kust hadden gezien. Daar waar het gisteren immense beesten waren, leken het nu wel miniatuurkes.

Ook was er een kinderboerderij en ofschoon we deze bij ons genoeg hebben, wilde Ylva natuurlijk ook hier een bezoekje aan brengen. En als snel was ze dikke vriendje met "Betje" het kalfje, "Sien" de geit en "Wiezel" de kip. En Wiezel dat was een heel speciale....

Na de kinderboerderij een tour gemaakt door de rest van het park want praktisch alle dieren die in Australië leven waren hier aanwezig (om deze reden heeft dit park ook al een aantal prestigieuze prijzen gewonnen).

Maar de twee mooiste, bekendste en voor dochterlief meest interessantste hebben we natuurlijk voor het laatst bewaard; de kangoeroes en de koala's.
Eerst langs de kangoeroes. Deze waren even groot als de kangoeroes die we in het begin van onze reis in de parken hebben gezien en waarvan we toen heel erg onder de indruk waren. Maar nu we ze ook in de vrije natuur hebben gezien en met ze in contact zijn geweest, zijn deze kangoeroes toch wel klein. Dit mocht echter de pret niet drukken want met deze kon je knuffelen en ze voeren en dat laten die in de vrije natuur helaas niet toe. We hebben dan ook weer lekker geknuffeld en gestreeld en Ylva kon er geen genoeg van krijgen.

En als laatste naar onze vriendjes de Koala's. Helaas zijn we deze nog niet in de vrije natuur tegen gekomen en dus blijft het leuk om ze op deze manier te zien en te knuffelen. Ze hadden er in dit park heel veel en het mooie was dat ze een aparte plek hadden waar ze elk kwartier/half uur een andere koala uit zijn hok haalde en die daar dan naartoe brachten en waarmee je dan op de foto kon, gewoon kon voeren, aaien of knuffelen (het interactieve). De tijd was afhankelijk van hoeveel zin de koala zelf had want soms gingen ze ook al na een paar minuutjes aan de wandel.
Tja en dit was natuurlijk de "place to be" voor Ylva. Hier was ze niet weg te slaan en dus hebben we hier een hele tijd door gebracht en bijna alle koala vriendjes voorbij zien komen.

En bij deze koala vriendjes zat er één heel speciale. Waarom speciaal? Omdat hij hetzelfde heette als onze trouwe viervoeter thuis. Deze koala heette Kane!.
Alleen Kane had er vandaag niet zoveel zin in en verstopte zich heel goed. Nadat we hadden uitgelegd dat we thuis een hond hebben die ook Kane heet en we het dus heel leuk zouden vinden om met "Kane de koala" op de foto te gaan, zijn ze hem voor ons gaan halen en hebben we een foto met hem kunnen maken en hem even mogen knuffelen. Geweldig en Ylva was natuurlijk apetrots.

Na al het geknuffel en gekus toch afscheid genomen en de camper opgezocht. We moesten nog een klein stukje binnendoor en dan zouden we bij onze camping zijn (wijk Stanhope Gardens).Dit laatste klopte helemaal en dus waren we voor ons doen een keertje op tijd op de camping. Gelukkig zo bleek achteraf want deze camping waren ze helemaal aan het ombouwen tot een camping voor "residents" oftewel mensen die er voor vast wonen en dus hadden ze nog maar een paar plekjes voor campers of caravans.

Nadat we hadden ingecheckt en de camper op de plek gezet een rondje over het terrein gelopen. De huisjes die er stonden en welke ze nog aan het bouwen waren, zagen er niet verkeerd uit. En is nog zowel grond als huisjes te koop en eerlijk is eerlijk, maar er zijn vervelendere plekken om te wonen.

Omdat het nog geen etenstijd was en het zonnetje lekker scheen, wilde Ylva natuurlijk nog even naar het zwembad. Dit hebben we ook gedaan, maar echt maar heel eventjes. Ook nu weer was het water veel te koud om er lang in te blijven. Terug bij de camper bleken onze buren een Nederlandse opa en oma met hun Australisch kleinkind te zijn. Dit klikte meteen dus heeft ze er een nieuw vriendje bij.

Inmiddels zijn we dus in Sydney aangekomen en heeft Roel het bus- en ferryschema bestudeert. Morgen van we naar Sydney city, benieuwd wat voor een moois ons dat gaat brengen.

Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...