Het schiereiland Akaroa

We zijn nog niet helemaal gewend aan het tijdsverschil van twee uur want ook vanmorgen waren we weer later dan normaal wakker. Dus meteen uit de veren en aan ons NZ ochtendritueel begonnen. Uiteindelijk waren we om 9.30 u klaar voor vertrek.

Vandaag zijn we op weg gegaan naar Akaroa, een schiereiland zo' n kleine 85 km ten zuid-oosten van Christchurch. Helaas was het een beetje een grijze regenachtige ochtend en dat maakt het rijden door het landschap altijd minder mooi dan wanneer de zon schijnt.
Het landschap van Nieuw Zeeland is totaal anders dan dat van Australië. Het is hier groener (komt doordat het weer hier kouder en vochtiger is) en minder weids. Daarnaast zijn er veel meer bergen en lijkt het soms wel of je door de Zwitserse Alpen rijdt met hier en daar koeien, maar vooral veel schapen.

Als eerste zijn we gestopt bij "Birdlings Flat", een strand bestaande uit allemaal platte stenen. Hier zijn we dan ook niet op zoek gegaan naar schelpen, maar naar platte stenen om naderhand zelf een poppetje van te kunnen knutselen. Het vinden van de stenen is aardig gelukt, nu het knutselen nog.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Little River en hier hebben we bij het plaatselijk dorpscafé een bakkie met een sandwich genomen. Moet zeggen dat buiten dat het heel lekker was, het er ook nog heel gezellig was; locals en toeristen die elkaar treffen geeft altijd iets bijzonders.

Na deze "pitstop" doorgereden naar Akaroa. Vanaf hier was het niet meer zo ver en de weg er naartoe was er eentje vol bochten, bobbels en mooie uitzichten. Inmiddels was de zon een beetje gaan schijnen en dan ziet alles er meteen anders uit. En Ylva die achterin zat, die vond het geweldig ze wiegelde met haar stoel van links naar rechts en dat vindt ze het einde " het is net of ik in een achtbaan zit mamma".

Beneden in het dorpje aangekomen, bleek Akaroa een gezellig Frans havenstadje met knusse huisjes, winkeltjes en restaurantjes. Ik zeg Frans omdat er hier sprake is van heel veel Franse invloeden als gevolg van het feit dat de Fransen hier in 1840 Nieuw Zeeland bij hun koloniale rijk wilden inlijven. Dit heeft echter geen doorgang kunnen vinden omdat "het verdrag van Waitangi" tussen de Maori's en de Britten al 5 dagen van kracht was. Natuurlijk zijn we uitgestapt en hebben we een rondje door het dorp gelopen. Omdat het inmiddels lekker weer geworden was, hebben we ook nog even een terrasje gepikt; twee cappuccino en een "fluffie" (dit is de schuim van de cappuccino en wordt door Kiwi kinderen altijd gedronken) voor Ylva. Ze vond het heerlijk. Daarna zijn we doorgereden naar de vuurtoren die in de havenmond ligt.

We hebben nog overwogen om middels een avondexcursie naar de "Flea Bay" (privaat terrein) te gaan. Hier zitten heel veel pinguïns in de vrije natuur. Echter omdat we het teveel geld vonden voor hetgeen er geboden werd en we veel te laat terug zouden zijn voor Ylva, hebben we besloten om het niet te doen.
We zijn daarom onze camping gaan opzoeken, hebben de camper geïnstalleerd, nog even wat gedronken en Ylva heeft wat geschilderd, eten gekookt, afgewassen, opgeruimd, naar de foto's van vandaag gekeken, Ylva op tijd in bed gestopt, zelf nog een kopje thee gedronken en de dag geëvalueerd. We zijn tot de conclusie gekomen dat we langzaam beginnen te wennen aan onze nieuwe omgeving en de camper. We settelen ons steeds meer en krijgen hem beetje bij beetje hoe we hem willen hebben. Ook Nieuw Zeeland zal een onvergetelijke ervaring worden.

Welterusten en lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...