Afgesloten van de buitenwereld

Vandaag voor het eerst (en misschien ook wel weer voor het laatst) in ons oude ritme opgestaan en aan ons NZ ritueel begonnen. Het tempo zat er goed in en om 9.10u waren we al onderweg. Ons streven: om tot in Te Anau te geraken en als het heel erg meezit tot in Milford Sound.

Als eerste zijn we naar Riverton, het oudste stadje van het zuidereiland gereden. We hadden ons hier wat van voorgesteld, maar het was niet eens de moeite om uit te stappen.

Van Riverton zijn we via de Southern Scenic Tourist Route doorgereden. Onderweg zijn we door prachtige berg en fjordlandschappen gereden. Hier in Nieuw Zeeland overheerst de natuur nog boven de mensheid en realiseer je je hoe klein en nietig je bent. Onderweg zijn we uiteraard meermaals gestopt om foto's en film te maken. Voor Ylva die de natuur wel mooi vind en ook ziet hoe groots het is, moet het echter allemaal niet te lang duren. Geregeld vraagt ze dan ook "duurt het nog lang?". Maar als ze dan haar I-pod met liedjes van "de droomvlucht" opzet, is ze het zo weer vergeten en trakteert ze ons op een waar concert.

De reis schoot zo goed op dat we al rond de middag in Te Anau waren. Hier zijn we toen als eerste gaan informeren naar het weer van morgen en de mogelijkheden voor de cruises door Milford Sound. De weersvoorspellingen zijn redelijk positief en dus hebben we besloten om morgen de cruise te gaan maken. Omdat we zo goed waren opgeschoten hebben we beslist dat we vanmiddag ook nog doorrijden naar Milford Sound omdat we op deze manier tijd sparen en daardoor wellicht ruimte krijgen voor dingen die we anders zouden moeten overslaan.

Nadat we een bakkie hadden gedaan en wat kleine boodschappen hebben we de camper terug opgezocht en onze route richting Milfort Sound ingezet. Een adembenemende mooie route waarbij ieder woord er eentje teveel is. Wat een uitzichten.....
Tussendoor uiteraard meermaals gestopt om foto's en film te maken; oa. bij "Mirror Lakes" . Hier zag je in het water de prachtige weerspiegeling van het landschap.

Na een kleine twee uurtjes (100km) rijden en genieten zijn we aangekomen bij de "Homer tunnel". Deze, na 20 jaar bouwen in 1953 afgekomen tunnel gelegen op 945 mtr boven de zeespiegel en 1,2 km lang, door het "Darran gebergte" verbind Te Anau met Milford Sound. Tot die tijd was Milford Sound via de weg niet te bereiken.
Sinds 2003 vind er in deze tunnel ook een terugkerend evenement plaats. Elk jaar op 1 april wordt er in deze tunnel een naakt race gehouden. Honderden lopers rennen dan naakt door de tunnel en dit is geen grap!. Jammer dat we er dan niet meer zijn :).

In de tunnel gingen we al "lichtjes" naar beneden, maar eenmaal uit de tunnel kregen we toch een afdaling voor onze kiezen. Duizelingwekkend gewoon en dan hoop je maar dat de laatste 20 km je remmen blijven werken, want anders.....

Aangekomen in Milford Sound bleek dit een nog kleinere plaats dan dat we al dachten. Zelf hadden we verwacht dat er wel wat huisjes zouden staan en een klein winkeltje en restaurantje zou liggen, maar dit bleek niet het geval (gelukkig dat we er niet op gegokt hadden en wat boodschapjes hadden gedaan want anders waren we van een koude kermis thuis gekomen). Het enige wat er te vinden was, was "Milford Sound Loge" (onze camping) en de terminals van de cruise schepen.

Dan maar inchecken op de camping. Gelukkig hadden we in Te Anau al een reservering gemaakt want anders hadden we een uitdaging gehad. Alles bleek nl. vol te zijn; zowel de camping plaatsen, als de loges, als de backpackers cabins en terug gaan is/was geen optie omdat de tunnel om 18.00u is afgesloten. Morgenvroeg om 8.00u zouden we dan de eerste zijn!.

En nu.....nu staan we hier helemaal afgesloten van de bewoonde wereld zonder radio, tv of telefoon. Mocht er iets gebeuren dan moeten we tot morgenvroeg wachten om terug te kunnen en in uiterste nood komt de helikopter. Best spannend!.

Maar gelukkig hebben we ons camperke waar we inmiddels al goed aan gewend zijn en waar we het zelfs s'avonds al heel gezellig in vinden (en dan moet de Kersttijd nog komen). Ik heb lekker gekookt (aardappels met bloemkool en vis), we hebben tussen de backpackers afgewassen (ook wel eens "cool" voor een keertje), samen naar de foto's gekeken, Ylva verzorgt en in bed gestopt en toen gezellig met een kopje thee en wat lekkers op de bank zitten "gaffelen". Op dit soort accommodaties komen allerhande types en zie je van alles en het is geweldig om daar naar te kijken en er je eigen verhaal bij te verzinnen. Heerlijk!.

Lieve groet en tot morgen Antoinette, Roel en Ylva xxx...