Onze reis door Nieuw Zeeland zit erop!

Vandaag is onze echte laatste dag in Nieuw Zeeland aangebroken en hoewel Ylva vanmorgen weer vroeg " wat gaan we vandaag nog doen?", hebben we toch besloten om vandaag de hele dag op de camping te blijven. Vandaag gaan we het echt rustig aan doen.

Op ons dooie akkie hebben we ontbeten, afgewassen en opgeruimd. Roel is daarna een stuk gaan hardlopen, Ylva heeft fijn gespeeld met een Nederlands jongetje van anderhalf (voor zover je het spelen kunt noemen, maar beiden vonden het leuk en hadden plezier) en ik ben voor de laatste keer deze reis met de was aan de gang gegaan. De witte was had ik gisterenavond al in de week gezet en die hoefde ik vanmorgen dus maar zo in de machine te stoppen en de bonte was heb ik eerst op de hand gewassen en daarna toch nog maar in de machine gestopt omdat ze dan tenminste doet centrifugeren. Wassen in de wasmachine heeft hier eigenlijk totaal geen nut als je de was niet eerst voorwast omdat de machine wast met koud water en bij mijn weten krijg je hier de was het niet mee schoon. waarschijnlijk ook daarom dat iedereen hier donkere spullen heeft.
Het weer was nog redelijk (ze hadden regen voorspelt) en dus heb ik toen de machines klaar waren de was buiten opgehangen (een hele molen vol) en ze uiteindelijk ook nog droog gekregen ook (lucky me).

Toen Roel terug kwam hebben we wat gedronken en kwam langzaam het besef dat het nu bijna afgelopen is. Wat rest is nog 10 dagen relaxen en nagenieten op Langkawi. Brrrr.......wat een vervelende gedachte, we willen hier helemaal nog niet aan denken........we willen nog niet naar huis.

Ylva had inmiddels onze camper ook weer terug gevonden en had zich goed geamuseerd met Teun. Van top tot teen was ze zwart en rijp voor de douche. "We hebben fijn gespeeld in het speeltuintje, we hebben gegraven in de boomschors". Ja, dat was duidelijk te zien, zwarte piet zou er jaloers op zijn!. Toen Roel is gaan douchen, is Ylva dan ook maar gelijk meegegaan en ik heb haar kleren nog snel even uitgewassen (had toch niks beters te doen :().

Frisch und frölich zijn ze daarna aan tafel aangeschoven en hebben we lekker buiten een broodje gegeten. Nadat we dit gedaan hadden en opgeruimd, zijn we alle drie een beetje gaan tutten het is immers nog vakantie en we laten ons niet gek maken. Ylva heeft een filmpje gekeken, Roel is begonnen met het inpakken van de fototas (ook altijd een hele happening) en ik ben de was gaan strijken, heb deze opgeruimd en ben daarna met het achterstallig administratieve onderhoud aan de slag gegaan (ongelooflijk dat ik daar zowel thuis als hier last van heb, weet nu waarom ik geen accountant ben geworden).
Tussendoor een bakkie gedronken want dat houden we erin en wat gekletst met de buren en andere campinggasten.

Tegen het einde van de middag heb ik toch maar een start gemaakt met het inpakken van de koffers. Dit om enerzijds morgenvroeg wat minder druk en stress te hebben (het moet immers gezellig blijven), maar anderzijds ook omdat ik er toch wel als een berg tegenop zag (normaal is mij geen berg te hoog maar nu toch wel een beetje). We hebben in de afgelopen weken zoveel "zooi" (om het in de woorden van Roel te zeggen) verzameld dat ik eigenlijk niet zo goed weet waar ik het moet gaan stoppen en dan heb ik het nog niet over de kilo's.
Het inpakken van de kleren ging vrij soepel, hoewel daar ook nog wat bijgekomen was, maar daarna begon de "ellende" en zag ik op een gegeven moment even door de bommen het bos niet meer.

Roel had in de tussentijd het eten gewarmd en dus werd het tijd om aan tafel te gaan; het was inmiddels 19.30u dus het mocht ook wel. Onze laatste keer buiten (binnen ging ook niet want daar lag het stampvol) avondeten in Nieuw Zeeland, vervelende gedachte!. Onze bedoeling was eigenlijk om deze laatste avond gaan uit te eten, maar toen we ons realiseerden dat we dit de komende 10 dagen ook "moeten" gaan doen, hebben we besloten om de laatste avond gewoon gezellig bij de camper te eten. En uiteindelijk kwam het nog beter uit ook want ik had daar toch niet op mijn gemak gezeten met de gedachte dat de camper helemaal overhoop lag.

Na het eten wilde Ylva nog even skypen met Bomma en Bompa omdat deze een beetje ziek waren en ze wilde even weten hoe het met ze ging; " arm Bommatje". We hebben haar maar even haar gang laten gaan, want we merken ook aan haar dat ze het "moeilijk" heeft met alles. Ze heeft heel veel zin in Langkawi "want dan zitten we in een hotel en kan ik lekker veel zwemmen", maar van de andere kant realiseert ze zich ook dat de reis bijna voorbij is. Ofschoon ze Kane (want die heeft ze toch wel heel erg gemist) en haar vriendjes en de juf toch ook graag weer wil zien. Ze zit dus een beetje in dubio.

Ondertussen was het 21.30 u en meer dan tijd voor onze jonge juffrouw om naar bed te gaan. Wederom onder licht protest maar ondanks dat is ze vrij snel in slaap gevallen.
Wij hebben nog wat spulletjes bijelkaar gelegd, kopje thee gedronken en gaan nu ook op tijd slapen. Morgen is het vroeg dag en wordt het uiteindelijk een lange dag omdat we onderweg 5 uur terug in tijd gaan en onze dag daardoor langer zal duren. Planning is dat we om 20.05(l.t.) landen, in Nieuw Zeeland zou het dan al 01.05u (24-12) zijn en in Ned./Belg is het dan 13.05u.

Dit was onze laatste dag in Nieuw Zeeland, morgenmiddag vliegen we al een stukje huiswaarts. Na 4959 km in 37 dagen nemen we afscheid van een land dat enorm rijk is aan natuurschatten. Het Zuidereiland met al diversiteit; van fjorden tot gletsjers, van regenwoud tot goudgele stranden, van Wildlife tot ruige kustlijn. Daar tegenover het Noordereiland met al haar geothermale gebieden, grotere plaatsen en meer bevolking. Nieuw Zeeland met het rustige zuiden en het "geürbaniseerde" noorden. Een prachtig land met een natuur waar weinig landen ter wereld aan kunnen tippen. Wij en onze kleine, dappere meid hebben er een prachtige en onvergetelijke tijd gehad en kijken er nu al met weemoed op terug. Onze lieve Heertje bedankt dat ons dit gegeven is geweest!.

Welterusten en tot morgen "als God blief"!.

Lieve groet Antoinette, Roel en Ylva xxx...