1e Kerstdag op Langkawi

Allereerst wensen wij iedereen een Zalig Kerstfeest en hele fijne dagen.

We hebben vannacht alle drie goed geslapen. Ylva is wel een aantal keren wakker geweest; eerst omdat ze haar koala kwijt was terwijl ze hem nog gewoon vast had, toen omdat ze niet meer moe was en dat terwijl het pas 4.00u was (haar lichaam zit nog een beetje met de tijd in de knoop) en toen omdat ze wilde opstaan en kadootjes uitpakken. Uiteindelijk zijn we om 8.00u opgestaan.

Als eerste hebben we natuurlijk alle kadootjes uitgepakt. Ylva was helemaal gelukkig met haar koala en alles wat daarbij kwam was alleen maar extra. Toen ik haar vroeg waar we het allemaal moesten gaan duwen als we naar huis gingen, zei ze: "ach mamma we zijn toch wat kilo's verloren dus we hebben nu weer wat extra ruimte!". Van je dochter moet je het hebben.

Daarna hebben we ons aangekleed en zijn we naar het Kerstontbijt gegaan. Hier hebben we ons tegoed gedaan aan allemaal lekkere dingen en ondertussen eens goed rondgekeken naar welke mensen hier allemaal rondlopen (gisterenavond ging dat vanwege de drukte en duisternis niet zo goed). Gelukkig zijn de meesten zoals wij; normaal en met de voetjes op de grond, maar er lopen er hier ook een paar (Hollanders) ......"strontje wie heeft me gescheten". Zwart van de zon, nep parelketting en nep Rollex om (past hier wel want alles is hier nep) en maar paraderen. Enfin.....genoeg te gaffelen de komende dagen.

Met het buikje vol zijn we terug gegaan naar ons huisje. Hier hebben we onze zwemspulletjes gepakt en zijn, nadat Ylva had gekozen zwembad/strand, richting het zwembad vertrokken. Tja ..... en hier kregen we met het fenomeen "handdoekje leggen" te maken; overal lagen er handdoeken op de stoelen maar er was niemand bij. Wat nu te doen: gewoon ergens de handdoeken wegpakken en gaan liggen óf ergens anders stoelen halen en er tussen gaan liggen. We hebben voor het laatste gekozen; het is immers Kerstmis en dus vrede op aarde.

De rest van de dag hebben we lekker rustig aangedaan en bij het zwembad doorgebracht. Ylva was niet uit het water te branden en vond het geweldig. Eerst heeft ze nog voor "Sterren springen" geoefend en toen ze een Nederlands vriendinnetje heeft leren kennen (Truusje, "hey zo heet mijn pop bij oma ook"), zijn ze samen zeemeerminnen gaan spelen op de rotsen in het zwembad.

Tegen 16.00u hebben we onze luie stoel en het zwembad even gedag gezegd en zijn we richting de lobby gelopen om te skypen met het thuisfront. Nadat we iedereen persoonlijk "Zalig Kerstfeest" hadden gewenst en de laatste stand van zaken hadden doorgenomen, hebben we onze luie stoelen weer opgezocht.

Hier hebben we toen ook voor het eerst kennis gemaakt met het Wildlife van Langkawi en de "gasten" van ons resort, nl. apen en leguanen. Er bleek hier op het complex een hele grote leguaan rond te lopen en deze had zich nu een plekje aan het zwembad toegeëigend. Mijnheer lag lekker aan de rand van het zwembad te relaxen en de meeste gasten zaten op hun stoeltjes ver bij hem vandaan te kijken. Ondertussen hadden de apen het zwembad ook gevonden en pikten ze bij de mensen alles wat er te eten viel weg. Het was schattig om te zien maar al snel werden ze brutaal, agressief en vielen ze aan; tja en toen ontstond er lichte paniek. Naderhand hoorde we dat er twee soorten apen op het resort zitten; de bruin/groene (deze zijn brutaal en vallen aan) en de zwarte met witte randjes om de ogen (deze zijn lief en "veilig").

Voor we het wisten was het 18.30u en werd het langzaam tijd om ons huisje op te zoeken. Ylva vond dit helemaal geen goed idee maar we moesten ons nog douchen en daarna werd het tijd om te gaan eten. Om 19.30u waren we "gestieft en gesteveld" en zijn we richting restaurant vertrokken. We zaten nog niet goed en wel of Ylva lag al te slapen; het tijdverschil speelt haar nog iets meer parten dan ze denkt. Er was ook live muziek en iedere keer als de band klaar was met spelen, schrok ze wakker en klapte ze (als enige dus ik hoef niet te vertellen hoe goed de band was), dit tot vermaak van de anderen.

Na wat lichts gegeten te hebben zijn we terug naar ons huisje gegaan en hebben we onze kleine meid, die deze keer totaal niet tegen stribbelde, in bed gestopt. Het einde van het bidden heeft ze niet gehaald want toen was ze al in dromenland.
Wij hebben ons nog een kopje thee gedronken en een beetje tv (die we nu wel weer hebben) gekeken en zijn toen ook gaan slapen.

Onze eerste echte dag op Langkawi en ons resort zit erop. We hebben lekker gerelaxt en alles hier een beetje op ons in laten werken. Het is niet wat we verwacht hadden, maar het valt allemaal nog wel mee. Plaatjes zijn geduldig daar zijn we inmiddels weer achter, maar zonneschijn doet wonderen. De mensen hier proberen er de laatste maand nog het beste van te maken en wij gaan hun daarbij helpen. Zij weten immers dat ze hun baan gaan verliezen en moeten toch vrolijk en vriendelijk blijven, wie zijn wij dan om hier de "verwende" toerist uit te hangen?.

Lieve groet en welterusten Antoinette, Roel en Ylva xxx...